Sabato 26 febbraio 2000    scrivimi@mauriziopistone.it    strenua nos exercet inertia    Hor.
IX. - XI KAL. MAIAS
(EX SUO IPSIUS CARMINE TRANSLATUM)
425      In quadrum coeunt sulci, consistit aratrum:
fumantis niveus rictus attollit ad ulmum
taurus; lassa iugo sub eodem bucula mugit:
mugitu resonant nemorosi saxa Palati.      Pastorum medius palpat sudantis arator
430 terga bovis, puraque ferox innititur hasta,
dum latium prospectat agrum vitreasque paludes
et procul inde Albae declivia moenia Longae.      Proxima tam leni circum fluit Albula cantu,
ut sonitum pici libros tundentis acernos
435 adstanti referat sacri nemus Argileti.      Quernea collucet Tarpeio vertice silva,
qua decedentis flammatur lumine solis,
atque aquilae liquidum nigrescit forma per aurum.
IX. - IL 2I DI APRILE
     L’aratro è fermo: il toro, d’arar sazio, 425
leva il fumido muso ad una branca
d’olmo; la vacca mugge a lungo, stanca,
e n’ echeggia il frondifero Palazio.      Una mano sull’asta, una sull’anca
del toro, l’arator guarda lo spazio: 430
sotto lui, verde acquitrinoso il Lazio;
là, sul monte, una lunga breccia bianca.      È Alba. Passa l’Albula tranquilla,
sí che ognun ode un picchio che percuote
nell’Argileto l’acero sonoro. 435
     Sopra il Tarpeio un bosco al sole brilla
come un incendio. Scende a larghe ruote
l’aquila nera in un polverio d’oro.

Giovanni Pascoli


Torna su ^