I. - APELLES POST TABULAM LATENS |
Ad I. C. G. Bootium |
Quid est quod aegre sit tibi? tremis, palles; qui sis, ubi sis, ipse sisne necne, haud scis. Subinde limis clanculum viam spectas, mox intremiscis ambulantium gressus. | |
5 |
Qui strepitus ille? numquis est? quis est? nemo est. Miser miser, macescis, occidis totus. Attat quis isti te malae cruci adfixit? quis compeditum te latere sic iussit? Αὑτῆι (fateri convenit) κακὸν κίχλην... |
10 |
Numquid volebat haec tabella fidenter in pergual vix inchoata proponi? quae nunc abhorret transeuntium visus, ut pessulum si foribus obdere oblita lavans latet deprenditurque Pancaste: |
15 |
pudet puellam meque non, puto, taedet. Sed nunc tuo maerore maereo pictor, tabella temere picta nec sat argute nec eleganter. En tuam venustatem et suavitatem quaque gloriabaris |
20 |
maiorem ad artes indolem caloremque! O curiosae diligentiae felix Protogenes! o manusque penicillique cunctationem et unguibus caput scalptum unamque in hora lineam, ut satis, ductam! |
25 |
En artium spectator elegans dictus et praedicatus omnibus mihique ipse, qui nunc fefelli incultus, horridus, fuscus! Quis me perosus impulit Deus caecum ut hoc tabellam vah! refigerem mane |
30 |
quae penicillum machinamque clamaret? At penicillis ilicet vel ad corvos coloribusque floridis et austeris, et anulare pereat atque rubrica et purpurissum quique arundinum spumae |
35 |
iam limus haesit, mox tritus refert caelum, ni iam resumo tabulam opusque castigo, nimia hic coercens, hic opaca conlustrans, lino, repurgo, dirigo, explico, cogo. Hoc fiet uno, crede, temporis puncto, |
40 |
dum liceat... Eia non licet, malum: accedunt. Em tibi homines: fuisse quam esse nunc malim. Si caecus aliquis ille sit mihi cantor, si sutor ille calcei cavillator! Atqui ipse Perseus est hic et Theomnestus. |